Kroz ulicu doktora filozofije i prava do centra Novog Sada

Da biste sa severne strane ušli u centar Novog Sada morate proći kroz ulicu Jovana Subotića. Iako je pre par godina proširena i dan-danas u njoj zna da se napravi “usko grlo”i napravi kolona vozila od nekoliko stotina metara. Dakle, ulica Jovana Subotića je vrlo važna novosadska saobraćajnica i povezuje Temerinski drum i Bulevar Mihajla Pupina. A znate li ko je bio Jovan Subotić ?

Jovan Subotić (Dobrinci, 1817. – Zemun, 1886.) bio je književnik i političar, čovek svestranog talenta, jakog obrazovanja, vrlo preduzimljiv i ogromne energije. U rodnom selu je završio osnovnu školu, a gimnaziju u Sremskim Karlovcima. Studirao je u Segedinu i Pešti gde je i doktorirao filozofiju i prava. Tamo je počeo i advokaturu, a osim toga se bavio i pisanjem i uređivanjem Letopisa Matice Srpske. Na talasu narodnog pokreta sazvao je skupštinu Srba 1848. godine na kojoj su predstavnici opštine podneli peticiju za ugarski sabor kao zahteve srpskoga naroda u Ugarskoj. Istaknuti je učesnik Majske skupštine u Sremskim Karlovcima i Sveslovenskog kongresa u Pragu .

Bio je i izaslanik patrijarha Rajačića pri banskoj vladi u Zagrebu i podnosilac zahteva vojvođanskih Srba Ferdinandu I. Jedno vreme je bio poslanik u Hrvatskom i Ugarskom saboru. Dok je bio u Zagrebu jedno vreme je bio upravnik tamošnjeg Zemaljskog kazališta. Kasnije, 1867. godine Subotić se preselio u Novi Sad, gde je ostvario novinarsku i političku karijeru. Kao član narodno-crkvenih sabora i saborskog odbora Subotić je bio neumoran i deo svake njihove važnije odluke. Jedno vreme je bio predsednik Matice srpske i načelnik Društva za Srpsko narodno pozorište. Uz sve to, pisao je pripovetke, pesme, drame, političke članke, čak i udžbenike.

Izdao je nekoliko zbirki pesama – Lira, Bosilje i Lirske pesme. Pisao je i epske radove od kojih su mu najpoznatiji Kralj Dečanski i Dabrac. Drame koju su izvođene mnogo puta u Zagrebu, Novom Sadu i Beogradu su : Nemanja, Zvonimir, Miloš Obilić . Pred kraj života napisao je svoj jedini roman – Kaluđer. Poznata je i njegova Avtobiografija u pet knjiga. Ostaće poznat kao neko ko je svojim delovanjem uspešno povezivao srpske i hrvatske kulturne i političke centre. Umro je 1886. godine u Zemunu.